Emigreren naar Spanje: Twee landen, twee ondernemingen en een hoop geleerde lessen later
Ik ben Roos en samen met mijn partner Ty (39) en kinderen (2 en bijna 4) wonen we sinds twee jaar in Zuid-Spanje, in een klein surfersdorp aan de Atlantische oceaan. Maar dit verhaal begint eigenlijk veel eerder - met een koffer, 3000 euro en een droom die iedereen 'onrealistisch' noemde.
Van de boerderij naar Bondi Beach: mijn eerste sprong
Na mijn afstuderen aan ArtEZ Fashion Masters verkocht ik mijn (kleine) hebben en houden en vertrok naar Sydney, Australië. Het idee kwam van mijn beste vriendin: "Daar kunnen we wel werk vinden." Zes maanden, dachten we. Die zes maanden werden uiteindelijk tien jaar. Ik ging samen met haar, en later volgde mijn toenmalige Nederlandse vriend.
Toen ik voor het eerst mijn voeten zette op Bondi Beach wist ik meteen: ik ga nooit meer naar Nederland terug. Dat mensen ZÓ kunnen leven - bij de oceaan én bij de stad - ik wist niet wat ik zag.
Voor het eerst voelde ik hoe het leven ook kon zijn. Maar die droom van samen een nieuw leven opbouwen viel anders uit dan verwacht. Mijn vriendin vertrok al na drie maanden, en mijn lange relatie ging uit - hij wilde terug naar Nederland en ik niet. Dat was zwaar.
Opeens was ik 'alleen' in Australië, niemand die mijn voorgeschiedenis kende. Een periode van rouw om mijn vorige relatie, en mijn eigen weg vinden op eigen voeten. Maar soms moet je alles verliezen om te ontdekken wie je werkelijk bent. Toen ontmoette ik mijn partner, en toen ik hem vroeg wat hij uit het leven wilde halen, zei hij: "Ik wil nooit saai worden." We hebben altijd bij dat motto geleefd.
De sprong naar het onbekende (met een baby van 8 weken)
We woonden op verschillende plekken in Australië en de laatste drie jaar in Byron Bay - ons kleine paradijs. Maar toen ik zwanger was van mijn tweede kind liep ons huurcontract af. We besloten dat het tijd was voor een nieuw avontuur - zelfs in het paradijs kun je te comfortabel worden. We hadden al jaren plannen om onze dromen na te jagen, maar voelden dat we uit onze veilige wereld moesten stappen om daadwerkelijk all-in te gaan.
We verkochten (wederom) ons kleine bezit, pakten wat spaargeld en vertrokken met 3 dozen, 3 surfboards, een peuter en een 8 weken oude baby naar Nederland. Daar kochten we een oude camper om Spanje te verkennen.
Bang? Eigenlijk niet. Ik was waarschijnlijk naïef. Ik vertelde mezelf dat de reis naar Spanje voor een paar maanden zou zijn, daarna weer terug naar Australië. Maar aangezien we alles verkochten - meubels, auto's - denk ik dat ik onderbewust al wist: dit wordt een langer avontuur.
De realiteit van dromen nastreven (spoiler: het is niet altijd Instagram-waardig)
Die maanden in de camper waren zowel fantastisch als een uitdaging. Voordat we kinderen hadden, reisden we een jaar in een oude Chevy door Amerika - toen konden we doen waar we zin in hadden, wild kamperen... Dit was anders.
Een piepverse baby die niet sliep, een camper zonder airco en geen plan. Wat we ons hadden voorgesteld matchte niet erg met de werkelijkheid.
En toch...
Na vijf maanden reizen stuiten we spontaan op onze nieuwe woonplek: Los Caños de Meca. Een mooi en rustig surfersdorpje waar weinig gebeurt behalve surfen. Direct naast een nationaal park, geen hoogbouw, prachtige rotsachtige stranden. Het voelde alsof we Byron Bay binnenstapten in de jaren 70.
Van succesvolle carrière naar onzekerheid
In Australië had ik een goede baan als mode-ontwerpster. Zes jaar gestudeerd, een mooie en succesvolle carrière opgebouwd. Een grote stap om dat vaarwel te zeggen.
Maar zoals velen van ons weten: als je eenmaal een droom hebt, is het onmogelijk om die te negeren.
In 2017 startte ik mijn eerste onderneming: mijn eigen zwemkledinglijn, gecrowdfund. Fantastisch, maar ook confronterend. Ik had mijn baan opgezegd en was all-in gegaan - maar niet met een strategisch plan. (Dit lijkt een patroon in mijn leven.)
Toen de loonstrook stopte en mijn spaargeld opraakte, werkte ik uiteindelijk meer terwijl ik minder verdiende. Dát was mijn echte omslag: ik wilde erachter komen hoe leuk en makkelijk ondernemen kan zijn - en financieel succesvol.
Rust in onzekerheid
Mijn tolerantie voor onvoorziene omstandigheden is enorm gegroeid. Een klapband met de camper, een kapotte versnellingsbak, een kind dat naar het ziekenhuis moet in het buitenland - niet makkelijk, vaak vervelend, maar ik kan er veel beter mee omgaan.
Hetzelfde geldt voor financiële onzekerheid. Het tegenovergestelde doen van wat mij is geleerd: "sparen en zorgen dat er altijd genoeg is, want je weet maar nooit." Natuurlijk goed advies, maar ik wilde mezelf uitdagen om rust te vinden in het onzekere.
Wij hebben het wel in extreme vorm gedaan: allebei ons werk opgezegd, maar een klein beetje spaargeld, naar de andere kant van de wereld verhuizen, geen duidelijk plan én net een baby gekregen. Ik denk ook wel vaak: "What the hell zijn we aan het doen...!"
Maar dat daagt je ook uit om altijd weer met oplossingen te komen, nooit bij de pakken neer te zitten en een team te blijven.
Hoe mijn leven er nu uitziet (en waarom het de moeite waard was)
Mijn leven is goed: er is 's ochtends nooit haast, we ontbijten samen, ik werk een paar uur, ga surfen, de kids zijn om 14:30 thuis, dan gaan we naar het strand. De dagen zijn lang en zonnig.
Maar ik ga niet doen alsof het altijd makkelijk is. Geen financiële zekerheid, mijn man en ik zijn beiden in het diepe gesprongen - dat vergt lef. Ik ben trots dat we ondanks obstakels en onzekerheden zoveel moois hebben bereikt.
Als ik zie hoe blij mijn kinderen zijn, spelend in de golven, helemaal zichzelf, dan weet ik dat we ze geven wat ze het liefst willen: ouders die tijd voor ze hebben, natuur en vrijheid.
Miraculeus zijn we inmiddels twee jaar doorgekomen met heel weinig werken en toch een rijk leven leiden. We hebben rijkdom op een andere manier gedefinieerd: tijd is onze nieuwe rijkdom.
Wat ik nu doe
In de afgelopen acht jaar heb ik een framework gecreëerd waarbij ik vrouwen met een droom help die om te zetten in een freedom-first onderneming. Ik vind het superleuk werk en een voorrecht wanneer vrouwen hun dromen met mij delen en we samen een uniek pad uitstippelen.
Want hier is wat ik geleerd heb: iedereen heeft een unieke droom om een reden. Jouw verhaal, jouw achtergrond, jouw "rare" ideeën - dat zijn niet je beperkingen, dat zijn je superkrachten.
De eerste vragen die ik altijd krijg zijn: "Is mijn idee goed genoeg? Kan ik er geld mee verdienen? Waar moet ik beginnen?"
Mijn tips voor jou
Je hebt een droom met een reden. Je hebt een unieke levensvisie met een reden. Blijf er niet over dromen, maar ga je tenen in het water dompelen.
Je hoeft niet zoals wij alles-of-niets te doen, maar ga kleine stappen zetten. Als je droomt van ander werk, kom er door kleine stapjes achter:
- Vind je het leuk om te doen?
- Willen mensen het hebben?
- Willen mensen ervoor betalen?
Drie simpele vragen die je op weg kunnen helpen.
En wees niet bang om te proberen - daar is het leven voor! Uitproberen en weer aanpassen, met je kompas gericht op je hart.
Als je ook benieuwd bent hoe je jouw unieke droom werkelijk kunt maken, dan help ik je graag verder. Kom meer te weten over mijn werk.
Groetjes,
Roos
Van Nederland → Australië → Spanje
Bewijs dat jouw "onrealistische" droom misschien wel je beste idee ooit is
