Introductie
Hoi, ik ben Jetze, een echte Fries. Wat begon met een jaartje Australië, is uitgelopen op een wereldreis die nu al acht jaar bezig is. Het proeven van vrijheid en de constant wisselende energieën hebben mij reisverslaafd gemaakt.
Ik heb inmiddels meer dan 55 landen bezocht en mijn plan is om zeker 80 te zien voordat ik mijn 10-jarig jubileum als reiziger vier. Momenteel ben ik aan het liften van Marokko naar Zuid-Afrika en ben ik halverwege. Dit duurt echt superlang en ik maak daar elke dag een vlogje over op Instagram: @Dutchtravelboss. Het is gewoon ontzettend leuk om dit avontuur met zoveel mensen te mogen en kunnen delen!
Hoe het begon
Het reizen is behoorlijk uit de hand gelopen. Het moment waarop de knop omging, was toen ik in Australië een ouder echtpaar rechtsomkeert zag maken nadat ze een paar honderd meter aan een stevige wandeling waren begonnen. Het springen en klauteren tussen de rotsen ging hen niet meer goed af. Toen wist ik het: als ik iets van de wereld wil zien, dan moet het nu.
De eerste moeilijke stappen
Het eerste jaar was meteen het moeilijkste jaar. Je zegt gedag tegen al je vrienden en familie, je bent naïef, en bij elke tegenslag vraag je je af waar je aan begonnen bent en of het wel zo leuk is als je had gehoopt. Uiteindelijk heb ik geleerd dat alles het waard was en dat ik dit leven niet zou willen inruilen voor een 9-tot-5-baan. Ongeacht hoe hoog het salaris is en hoe groot het huis dat ik ervan zou kunnen kopen, ik blijf liever in budgethotels en hostels.
Na het eerste jaar zijn mijn vriendschappen uitgedund. Maar nu, na acht jaar, ben ik alleen maar blij dat hetzelfde kleine groepje vrienden er nog steeds voor me is, alsof we elkaar gisteren nog hebben gezien.
Hoe betaal ik dit leven?
Een vraag die ik bijna dagelijks krijg is: "Hoe kom jij aan geld?!" Geld besparen is makkelijker dan geld verdienen, en ik leef niet het standaard vakantieleven. Nee, het moet een ervaring zijn, dus ik eet het liefst lokaal of in sommige landen bij straatstalletjes.
Daarnaast heb ik keihard gewerkt met een werkvisum in Australië (twee jaar) en Nieuw-Zeeland (één jaar) om mijn reispot goed te spekken. Mijn geheim? "Work hard, play hard" en een eigen huisje dat ik onderverhuur terwijl ik weg ben. 😉
De motivatie om te reizen
Opgegroeid in een arbeidersgezin met twee broers en één zus, was er weinig budget voor vakanties, laat staan voor reizen naar het buitenland. Daarnaast heb ik autisme; mijn brein werkt vaak zwart-wit zonder grijs gebied. Toen ik eenmaal een jaar in Australië had geproefd van het reizen en verhalen hoorde over Azië, wist ik: als ik geld overhoud, wil ik meer van de wereld zien.
Het zaadje voor mijn reislust werd geplant in jeugdhostels en soms rond een kampvuur in Australië. Een stevige baan aan het einde van mijn eerste jaar daar, met bijbehorende bankrekening, was het water dat dit zaadje deed groeien en bloeien.
De keuze om door te reizen was uiteindelijk niet moeilijk. Thuis had ik een baan als restaurantmanager bij een grote keten. De stress was hoog, het loon laag. Ik zag mezelf dit niet nog jaren doen. Maar die ervaring heeft me wel geholpen om in mijn tweede jaar Australië en mijn jaar in Nieuw-Zeeland goede banen te vinden.
Mijn nieuwste uitdaging: liften door Afrika
Nu ben ik begonnen aan een gigaproject: met mijn duim omhoog van Marrakech naar Johannesburg in Zuid-Afrika liften. Acht jaar onderweg zijn heeft mij een beetje verlamd. Een waterval is een waterval en een strand is maar een strand. Ik heb het allemaal wel gezien.
Terug naar het "gewone" leven ben ik ook nog niet klaar voor, dus vond ik mijn nieuwe uitdaging in deze missie. Op het moment van schrijven ben ik al 150 dagen onderweg en nog maar halverwege.
Elke ochtend begin ik met een kop koffie en kijk ik hoe ik me voel. Wil ik een bepaald aantal kilometers halen of juist een specifieke plek bekijken? Dan ga ik naar de rand van een stad of dorp, steek mijn duim omhoog en kijk waar ik uitkom. Vaak slaap ik in basishotels, maar ook regelmatig in mijn tent of bij locals. Dat is eigenlijk het leukste.
Wat mis ik het meest?
Hollandse snacks! Hoe graag ik nu een kaassoufflé, frikandel, stroopwafel of een plak fatsoenlijke kaas zou willen, is niet normaal.
Daarnaast mis ik een plek waar ik kan aarden. Hoe mooi deze trip ook is, soms verlang ik naar mijn eigen huis (bubbel), waar ik de afwas een dag kan laten staan en in mijn onderbroek de hele dag achter de laptop kan zitten. Maar dat weegt niet op tegen de vrijheid die ik tijdens het reizen ervaar.
Mijn advies aan twijfelaars
Voor iedereen die dit leest en twijfelt om zijn of haar droom achterna te gaan, wil ik één ding zeggen: gewoon doen.
Je leeft maar één keer en uit onderzoek blijkt dat mensen op hun sterfbed het meeste spijt hebben dat ze niet genoeg van de wereld hebben gezien en hun dromen niet hebben nagejaagd.
Klinkt makkelijk? Dat is het niet. Misschien wordt het geen succesverhaal, maar geloof me: je komt niet met lege handen thuis. Je neemt een ervaring mee die je de rest van je leven bijblijft – tot in je graf – zonder ooit spijt te hebben dat je het hebt geprobeerd.
Volg mijn reis
Ik deel dagelijks verhalen en vlogs over mijn leven in Afrika via Instagram: @Dutchtravelboss. Neem gerust een kijkje en stuur me een berichtje als je vragen hebt!
