Van Nederland, via Aruba, IJsland, en Liverpool, naar Oeganda; hoe wij onze carrière als arts en professioneel kayaker combineerden.
Wij zijn Nathalie van den Brekel en Sadat Kawawa, een Nederlands-Oegandees koppel, die in Oeganda gesetteld zijn. Sinds anderhalf jaar delen wij ons verhaal via de Instagram van SANA Gorilla Rafting, het raft bedrijf en de tour organisator wat wij opgezet hebben in Oeganda, en nu vertellen wij ons verhaal hier!
Hoe komt het dat ik ben geëmigreerd?
Na mijn bachelor geneeskunde in Nederland, deed ik in afwachting van de coschappen een stage op de Gynaecologie afdeling in een ziekenhuis in Kampala, de hoofdstad van Oeganda, georganiseerd door AIESEC. Ik woonde met zes Oegandese studenten en heb de tijd van mijn leven gehad. Ik ben meteen verliefd geworden op het land en om eerlijk te zijn ook al vrij snel op Sadat.
In de jaren hierna maakte ik mijn master af en hield ik contact met Sadat, die op dat moment in IJsland woonde, waar hij als professioneel kayaker en rafter werkte. Ik greep iedere mogelijkheid aan om stages in het buitenland te maken of om op reis te gaan. Mijn vrienden en familie in Nederland kenden dit al wel van mij, dat deed ik al vanaf net na de middelbare school, toen ik voor 6 maanden naar Yogyakarta, Indonesië vertrok. Nu deed ik dat nog steeds, maar ik ging steeds vaker samen met Sadat ergens naartoe reizen, waar mogelijk. In het laatste jaar van mijn master zei hij dat hij terug naar Oeganda zou gaan en toen besloot ik mijn master scriptie daar te willen doen. Eigenlijk ben ik sinds die tijd, 2019, nooit terug naar Nederland verhuisd.
We bleven 2 jaar in Oeganda, waarna we er graag op uit wilde. Onze theorie was dat het leuker is om samen iets nieuws op te bouwen in een land wat voor ons beiden nieuw was, dus we hebben op Aruba gewoond, toen IJsland en daarna nog in Liverpool. Begin 2023 kwamen we terug in Oeganda. We zouden een road trip maken en daarna door naar een volgende bestemming, toen we de prachtige Rivier Birira tegenkwamen en bedachten dat dit een perfecte plek zou zijn om te settelen en een raft bedrijf te starten! Sindsdien is dat langzaam steeds meer uitgegroeid tot een bedrijf dat ook reizen in het land aanbiedt.
Wie inspireerde mij?
Op de vraag wie mij inspireerde om te emigreren heb ik niet een eenduidig antwoord. Ik kom wel uit een familie die vrij internationaal is, mijn moeder heeft Vlaamse ouders, maar is zelf in Frankrijk geboren en opgegroeid en toen naar Nederland geëmigreerd met mijn vader. Ze zijn samen naar Canada geëmigreerd voor een tijdje en mijn tante heeft ook 8 jaar in Oeganda gewoond. Het zit denk ik een beetje in de aard van het beestje. Ik merk wel dat ik nu, 6 jaar nadat ik definitief uit Nederland weg ben, steeds meer het belang van vrienden en familie daar inzie en ook graag investeer in de banden met de mensen in Nederland. De plek verlaten heb ik nooit erg gevonden, maar de banden met mijn mensen daar wil ik niet kwijt. Ik probeer daarom 2 maanden per jaar in Nederland te zijn. Dat vertaalt zich ook weer in veel vrienden en familie die hier ook langskomen om ons op te zoeken!!
Werk en dagelijks leven
De afgelopen zes jaar heb ik eigenlijk mijn werkende leven om mijn reislust heen gepland. Iedere keer als we wilden verhuizen zocht ik een nieuwe baan op een nieuwe plek en daar gingen we dan! Omdat ik als arts opgeleid ben, is het relatief makkelijk om een baan te krijgen op bijna alle plekken in de wereld, behalve Amerika en Canada, waar je opnieuw een staatsexamen moet maken om te mogen werken. Voor Sadat was het minder makkelijk; er moeten wel bergen en rivieren zijn waar op geraft en gekayakt kan worden, wil hij kunnen werken. Op Aruba werkte dat dus niet, daarom probeerden we hierna IJsland, waar ik op de spoedeisende hulp werkte en hij bij zijn voormalige werkgever. Ik vond het daar alleen veel te koud en kreeg een beurs om een opleiding te doen in Liverpool, dus daar hebben we toen even gewoond. Toen we besloten in Oeganda te settelen en SANA Gorilla Rafting te starten ben ik op zoek gegaan naar hoe ik dit kon combineren met mijn artsenberoep.
In de huidige tijd van modernisering en steeds meer dingen die online gedaan worden, is het ook vaker mogelijk om als arts online te werken. Ik doe nu telefonische nachtdiensten voor een Nederlands bedrijf dat medische zorg biedt voor ouderen in verzorgingstehuizen. Als er spoed is en er moet een patiënt gezien worden, dan stuur ik een collega in Nederland eropaf. Om te zorgen dat ik mijn klinische uren “aan het bed van de patient” ook maak, ben ik in de zomer 2 maanden per jaar in Nederland aan het werk. Zo behoud ik ook het contact met mijn vrienden en familie daar, in de leukste maanden van het jaar!
Een gemiddelde dag in Oeganda is heel moeilijk te zeggen, dat vind ik nou juist zo leuk. Iedere dag is anders. Soms heb ik een pittige nachtdienst gehad en slaap ik de hele ochtend en begin van de middag, soms heb ik prima geslapen en gaan we bij het zwembad liggen, of sporten, of ga ik bij een van de koffietentjes hier werken aan ons bedrijf. We hebben ook vaak vrienden die op bezoek komen en dan reizen we samen door het land! Ik ben ook regelmatig op het water te vinden om content te maken van het raften. En als kers op de taart zijn we niet vies van livemuziek en een biertje, wat je eigenlijk iedere avond wel kan vinden hier in Kampala!
Hoogtepunten en valkuilen
Mijn grootste take-away uit ervaring, na al zo vaak geëmigreerd te zijn, is dat heimwee een reflectie is van hoe je je op dat moment voelt en teruggaan naar “huis” helpt vaak niet. Ik had altijd te neiging om naar een nieuwe plek te willen reizen of verhuizen als ik me niet lekker in mijn vel voelde, voor wat voor reden dan ook. Anderen om mij heen wilden juist altijd terug naar een oude plek, vaak “thuis”, waar ze geboren en opgegroeid zijn. In beide situaties neem je de energie die je voelt gewoon mee, dat zit hem niet in de plek, maar in de persoon. Je kan beter blijven waar je bent, je erdoorheen werken en DAN eventueel terug of door verhuizen, maar dan is de behoefte er vaak niet meer. Het heeft een tijdje geduurd, voor ik dit doorhad.
Het andere is: de perfecte plek bestaat niet. Echt alle plekken in de wereld hebben goede en slechte kanten en uiteindelijk moet je voor jezelf bedenken of je door wil met nieuwe dingen ontdekken of ergens wortel wil schieten. Beiden prima, natuurlijk. Als het laatste het geval is, dan ga je daar niet “de perfecte plek” voor vinden, maar die kan je er wel zelf van maken op een plek waar je voor kiest!
Tot zoverre mijn innerlijke filosofie professor.
Tips
Wil je ook naar Oeganda komen? Voel je dan vooral vrij om contact op te nemen! Wij kunnen zeker helpen met van alles en nog wat, van kamers/appartementen/huizen regelen, tot contacten bij de immigratiedienst, tot tips over do’s en don’ts over het land. In Oeganda gaat.
Wat mij inspireert en motiveert
Wat ik leuk vind aan verhuizen, nieuwe plekken eigen maken en nieuwe culturen leren kennen is dat je zo veel leert over hoe het ook anders kan. Dat jouw normaal niet per se de norm is op andere plekken en dat kan je een hele nieuwe kijk geven op het leven. Soms waardeer ik mijn eigen cultuur ongelofelijk hierdoor en op andere momenten denk ik juist, wat bevrijdend dat het ook anders kan.
Ik ben als persoon bijvoorbeeld veel rustiger geworden. Als dingen niet gaan, of niet snel genoeg gaan, maakt dat mij nu een stuk minder uit dan vroeger. Ik luister ook veel beter naar mezelf, waar ik op dat moment behoefte aan heb en aan de hand daarvan wordt de dagindeling bedacht. Natuurlijk zijn er genoeg dingen in het leven die moeten gebeuren, of je er nou zin in hebt of niet. Maar mijn vrije tijd, tussen de moetjes door, zijn niet meer ver vooruit volgepland. Die deel ik in op het moment zelf. Dat is heerlijk.
Wil je ons volgen?
Ik deel verhalen en foto’s van ons leven in Oeganda, op het water, op de SANA Gorilla Rafting Instagram! Neem gerust een kijkje en stuur ons een berichtje als je vragen hebt!
